primavera

Er is hier nogal wat te doen rond de lente. Iedereen vraagt me om hulp bij het maken van bloemen. Bij mijn vriendin, Lisa, teken ik bloemen, bij mijn leerkracht Spaans maak ik bloemen voor snoepgoed. En zelfs in mijn huis om de winkel te versieren. Mijn familie vind het belangrijk dat ik ze maak. Voor mij is dat goed, zo heb ik wat om handen.
Op school is er ook een klein feestje onder de leerkrachten. De kinderen spelen buiten, terwijl de leerkrachten even een pause nemen onder elkaar met taart en pannekoeken (die ik gemaakt heb). Ze vonden ze heerlijk! Er zijn deze week ook twee leerkrachten jarig. Dus een extra reden om te vieren.
Op 29 september is het hier feest op het voetbalplein. Ik was benieuwd wat het ging worden. Want mijn ouders verwachten veel volk. Nelson, die hier ook in de winkel werkt, helpt aan de ingang. We zijn heel vroeg, want de buurvrouw (Carmen) en mijn moeder bakken kleine brochettes op de bbq om nadien te verkopen. De winst is voor renovaties op het voetbalplein. Ik kijk wat rond, maar er is nog niet veel volk. Tegen 22u strromt het volk toe. Ik vraag aan Lisa om te dansen, maar ze heeft niet veel zin. Dus ik besluit maar om een fles bier te kopen. Samen met Nelson drink ik de avond rond, want veel valt er niet te gebeuren.
Ik staar de meiden aan, want hun kledij is verschrikkelijk. Hun broeken zijn veel te klein en dan dragen ze topjes, waar je van denkt… dat ze elk moment een borst kunnen verliezen. En als ze dan beginnen te dansen op Regeaton, dan durf ik bijna niet meer te kijken. Het is net alsof ze seksen met kleren aan. Dat noem ik alvast geen dansen meer! En het erge is, dat ze denken dat ze populair zijn. Bach!