Samen met Isha en Annelies gaan we de Cataratas in Iguazu gaan bekijekn, deze bevinden zich in Brazilie en in Argentinie. In brazilie zijn ze mooier en willen we voor geen geld missen. Langs Foz gaan we naar Iguazu. Een lange wandeling langs een klein paadje, genietend van de kleine watervalletjes. Dit vind ik al heel mooi tot op een gegeven moment dat ik de grote watervallen zie. Mijn mond valt open, zo prachtige. Dit had ik niet verwacht, zo mooien zo groot. Indrukwekkend!!! Het mooiste natuurwonder die ik in mijn lven gezien heb.
Het water uit de watervallen zijn verfrissend op deze hete dag. Ik geniet er met al mijn zintuigen van en trek honderden fotos.
De volgende dag vertrek ik met Anheléis richting Encarnación. Bezoeken de fabriek Pajaritos in Bella Vista, hoofdstad van de yarba. Wist je dat yerba 2 jaar nodig heeft om te drogen om het maximum aan aroma te verkrijgen. Alles wordt met de hand gedaan. 35 mensen werken in dit klein fabriekje.
In een klein museumpje legt, een vrouw van zwitserland alles met guren en kleuren uit, hoe de eerste europese spullen hier terecht gekomen zijn.
De volgende stop zijn de ruines in Trinidad. Rond een groot grasplein rijst een dorp op. We lopen tussen de overblijfselen en kijken met indrukwekkende ogen toe. Er is zelfs een grafkelder waar we even in de donkertje gaan neuzen. Een kunstenaarres maakt in de plaatselijke stenen, kleine beeldjes. We kopen er eentje en trekken een foto. Ze kijkt supergelukkig.
Mijn reis kan niet meer stuk met Annelies. Zoveel moois in een korte tijd heb ik nog nooit gezien. Het wordt tijd om onze bus te zoeken richting Encarnacion. De terminal verlatend, gaan we op zoek naar de goedkoopste hotel in de buurt. We vinden er eentje, van buitenuit ziet het er wel gezellig uit, maar binnenin lijjt het net een gevang uit prison braik. Er zijn 2 bedden, een waaier en een koude douch met kukarachas, kakkerlakken dus. Annelies verschiet zich een buld town zee r eentje wakkermaakte in een wc-rol. Die avond eten we het beste avondmaal in Paraguay, biefstuk met friet!
Mmmm… heerlijk! En dan nog een enorme lekkere ijs erna. De kilos komen er un wel bij. In de plaatselijke park, drinkt iedereen terere, geen bier! Wat raar, denk ik zo bij mezelf.
Onze reis gaat verder richting Ayola. Op een verlaten kruispunt in de middle of nowaer, staan we te wachten op een bus. Er is niets, enkel een valies die al wattend staat in de felle zon langs de baan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten