Samen met mijn zus, Diana, ga ik rond 10u naar de mis. Daar zijn mijn vrienden ‘espiritus’. Ik noem ze zo. Omdat zij de mis organiseren en voor God zingen en dansen. Net als nu, word er gedanst, maar ditmaal op de banken in de kerk. Zwaaiend met hun kleren, het lijkt me net een festival in de kerk. Even later wordt het terug serieus. De ogen worden gesloten en ik heb even tijd om weg te dromen. De ochtend duurt lang… Evenals de middag, verveel ik me steendood. Een jongere is even later aan het woord. Hij verteld aan de anderen dat hij is afgekikt en zijn verhaal over drugs. Iedereen applaudiseerd voor hem.
Ik heb geen uurwerk, maar de minuten lijken wel uren.
Nu komt het engere gedeelte, als ze terug hun ogen sluiten. Na een poosje beginnen ze terug te huilen. Ze consertreren zich tot santa christo, om hem in zich te laten komen en roepen Jezus, Jezus,… Enkelen schreeuwen en huilen enorm. Een persoon gaat dan met zijn kruisteken boven hen staan om de slechte geesten te verjagen. Ik kijk om, om te zien wat era an de hand is, maar ze kijken me verwijzend aan. Ze vrezen er voor dat ik ook de slechte geesten in me ga opnemen en ook ga beginnen schreeuwen. Want de duivel is niet ver weg voor hen. Ik denk van… waar ben ik toch beland. Tegen 17u beindigd gelukkig alles, maar ga ik met mijn zus naar een anderen mis in het centrum. Deze lijkt zoals bij ons. Maar ik heb zo tot 19u in een kerk gezeten. Nooit meer!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten