Op stap met een non in roze onderbroek, Humaita (deel 1)

Humaita, is onze bestemming. Dit ligt in het puntje ten zuidwesten van het land. Een historisch dorpje met een ruine. In het jaar 1864 stond er een mooie kerk, maar die hebben ze tijdens de oorlog opgeblazen, nu staat er enkel nog een kleine constructie, maar wel heel mooi.
Humaita ios een dorp waar er per dag, maar 1 bus voorbij komt. ALS hij voorbijkomt. Het is er zo rustig gelegen, alles ziet er veel groener uit. Velden met water waar er waterlelies groeien, paarden die tot hun knieen in het water staan te drinken, heel veel ooievaars en papegaaien. Cowboys die de paarden bereiden en die met hun beetsen rondtrekken, net als in de filmpjes.
We slapen die nacht bij een arm gezin, samen met nonneke en Annelies. Nonneke wil eerst en vooral haar kleren wassen en hangt haar roze onderbroek over de prikkeldraad, die als wasdraad dient als er veel wind is. Douchen gebeurt tussen de reuzepadden en op een zelfgemetselde toilet, krioelt het van de kakkerlakken. Een zwijntje van een maandenhalf oud, komt me nieuwschierig begroeten en draait zich uiteindelijk op de rug om zijn dikke buik te kunnen aaien.
We gaan naar het zuiderlijk puntje, waar de rivier argentinie met paraguay scheid. De bus komt maar niet af... We besluiten om het dorpje wat verder te gaan verkennen. We bezoeken een klein ziekenhuisje waar Romanita werkt. Paarden en koeien staan op de weg. Even later, op een boerderij in het dorp, worden we uitgenodigd om met de paarden te gaan rijden. Die kans slaan we zeker niet af.
Het centrum in Humaita ziet er echt zalig uit. We maken, net als echte toeristen, een wandeling en bezoeken de mooie plaatsjes. Aan het water staat een boodje te wachten, we vragen waar hij naartoe gaat. Inderdaad, naar het puntje van Paraguay, maar we hebben geen tijd om die even te nemen. Het si 3 uur varen naar argentinie en dan de dag erop 2 uur terug. Samen met nonneke, bezoeken we hier heel veel kennisen, we worden er overal et open armen ontvangen. De dag eindigd met een voetbalmach: Humaita-Villarrica.