De 15-jarig feest van mijn zus begint stilletjesaan te naderen. Mijn ouders beginnen, net als kippen zonder kop, door het huis te lopen. Er moeten nog 300 servilletes, 200 uitnodingen gemaakt worden. Ze vragen hulp bij schoolzus en Lizza in de straat.
Samen zitten we uren te werken om alles in elkaar te steken.
Servilletes strijken tot 22.30u in de avond, bloemen in elkaar steken,… avonden na elkaar. De uitnodigingen worden gemaakt in karton, het is een soort ovalen doosje in zilvergrijs. Daarbinnen komen de bloemetjes in zeep (die mijn kindjes op mijn school gemaakt hebben) met nog potpourri, een doorzichtig kaartje binnenin en de uitnodiging in een kleine enveloppe voor het feest.
De tijd begint de naderen, de uitnodingenen moeten uitgedeeld worden.
We vertrekken richting Villarrica in de gietende regen. We bezoeken de familie en de vrienden maar eventjes en gaan zo bij iedereen langs. In een houten huisje onder een afdakje eten we onze middagmaal.
Een andere dag waar we een hen opeten. Niet een gewone witte kip, maar een hen die eieren legt. Ik denk toch, als ik terug ben in Belgie dat ik toch even geen kip meer ga eten.
We keren die dag in de middag al terug naar huis. De rest van de dag, zit ik in mijn kamertje mate te drinken en naar mijn muziek te luisteren in het nederlands en west-vlaams. (dankjewel keppie voor de muziek)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten